Trening Umiejętności Społecznych (TUS) odgrywa kluczową rolę w pracy z dziećmi w spektrum autyzmu. To dzięki niemu dzieci uczą się rozpoznawać emocje, rozwijać empatię, budować relacje i rozumieć normy społeczne. Jednak aby zajęcia TUS rzeczywiście wspierały rozwój uczestników, powinny być dostosowane do ich indywidualnych potrzeb i specyfiki tego jak wyglądają zaburzenia neurorozwojowe. W tym artykule znajdziesz trzy sprawdzone wskazówki, które ułatwią Ci prowadzenie skutecznych treningów z dziećmi ze spektrum.

Terapia osób autystycznych to proces wymagający ogromnej uważności, wiedzy i elastycznego podejścia. Niestety, wciąż zdarza się, że mimo dobrych intencji popełniamy błędy, które nie tylko obniżają skuteczność wsparcia, ale mogą też pogłębiać trudności dziecka. W tym artykule omawiamy 5 najczęstszych błędów popełnianych w trakcie terapii dzieci w spektrum autyzmu – oraz podpowiadamy, jak ich unikać.

Historia zespołu Aspergera sięga roku 1944, kiedy to austriacki pediatra Hans Asperger opisał zachowania grupy dzieci, które uznał za nietypowe. Nazwa Zespół Aspergera pojawiła się oficjalnie w 1981 roku, a do klasyfikacji chorób i zaburzeń trafiła w roku 1994. Jednak od 2013 roku Zespół Aspergera został usunięty z klasyfikacji medycznych. Dlaczego tak się stało?

Mity o autyzmie obejmują takie przekonania jak to, że jest to choroba, którą można wyleczyć terapiami, podczas gdy w rzeczywistości jest to zaburzenie neurorozwojowe wymagające wsparcia i dostosowań środowiskowych, oraz, że dotyczy nierównego rozkładu autyzmu między płciami, gdzie nowsze badania pokazują, że autyzm występuje u obu płci, choć u dziewcząt może być mniej zauważalny i diagnozowany później. Ponadto, istnieje błędne przekonanie, że osoby z autyzmem nie odczuwają emocji, podczas gdy w rzeczywistości mogą one być bardzo wrażliwe, choć mają trudności z ich wyrażaniem w społecznie akceptowalny sposób. W tym artykule rozprawiamy się z mitami na temat autyzmu.

Autyzm jest jednym z lepiej poznanych zaburzeń o podłożu neurobiologicznym. Dotyka on sfery społeczne, komunikacyjne oraz zachowania jednostki. W odniesieniu do dzieci zauważalne są trzy główne różnice między chłopcami a dziewczynkami w zakresie spektrum autyzmu. Ta kwestia nabiera znaczenia, ponieważ w ostatnim czasie wzrasta zrozumienie konieczności precyzyjnego diagnozowania tego schorzenia, szczególnie u dziewcząt. Dlatego w niniejszym tekście omówimy te różnice obserwowane między chłopcami a dziewczynkami z autyzmem.

Istnieje wiele błędnych założeń na temat funkcjonowania dzieci ze spektrum z autyzmu. Stereotypy przyczyniają się do stygmatyzacji osób ze spektrum i nierzadko tym samym do wykluczania ich z grup społecznych.