Czy wiesz, że proste zmiany w organizacji dnia dziecka z ADHD mogą obniżyć poziom stresu nawet o 40%? Brzmi niewiarygodnie, ale badania i doświadczenie terapeutyczne potwierdzają: odpowiednio zaplanowany dzień, stała struktura i proste wsparcie mogą znacząco poprawić codzienne życie dziecka z ADHD.

Dzieci z ADHD często zmagają się z wyzwaniami, które dla ich rówieśników są naturalnym elementem dorastania – mowa tu o relacjach społecznych, przyjaźniach i integracji z grupą. Ich impulsywność, problemy z koncentracją, a czasem również nadruchliwość mogą prowadzić do konfliktów, wykluczenia czy braku akceptacji.

W tym artykule pokażemy Ci 7 praktycznych sposobów, jak pomóc dziecku z ADHD rozwijać relacje społeczne, budować trwałe przyjaźnie i poczucie przynależności w grupie rówieśniczej.

Praca z dziećmi, które wykazują objawy ADHD, takie jak nadpobudliwość psychoruchowa, impulsywność czy zaburzenia koncentracji uwagi, może być dużym wyzwaniem dla nauczycieli i wychowawców. Jak skutecznie pomóc dziecku z nadpobudliwością i wspierać jego rozwój w środowisku szkolnym? Oto trzy sprawdzone metody, które pomogą wyciszyć nadpobudliwe dziecko.

Dzieci z ADHD, czyli zespołem nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi, stanowią znaczącą część uczniów w systemie edukacji. Rozpoznanie ich trudności i dostosowanie odpowiednich strategii wsparcia może znacząco poprawić funkcjonowanie ucznia w szkole. W tym wpisie omówimy objawy ADHD, wyzwania, z jakimi borykają się dzieci nadpobudliwe, oraz skuteczne strategie radzenia sobie z tymi trudnościami.

Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi nie ogranicza się do jednego zestawu objawów i może przybierać różne, mniej oczywiste formy. Dzieci dotknięte ADHD wykazują symptomy na wiele sposobów, co wpływa na ich codzienne funkcjonowanie w szkole i w domu. Poniżej przedstawiamy główne typy ADHD oraz podpowiadamy, na co zwrócić uwagę, aby odpowiednio wspierać dzieci dotknięte tymi zaburzeniami, umożliwiając im rozwój i budowani e pozytywnych relacji.

ADHD u dziewczynek to zagadnienie, które wymaga większej uwagi i zrozumienia. Wiele czynników, takich jak zakorzenione stereotypy płciowe, niesprawiedliwe oczekiwania społeczne oraz przestarzałe metody diagnozy, przyczynia się do niedostrzegania tego zaburzenia u młodych dziewczynek. W naszym najnowszym wpisie na blogu skupiamy się na znaczeniu edukacji i podnoszenia świadomości społecznej, aby zapewnić równość w diagnozowaniu i wsparciu dla dziewczynek z ADHD. Przeanalizujemy, jak te czynniki wpływają na życie i rozwój dziewcząt z ADHD oraz jak możemy wspólnie pracować nad umożliwieniem im wykorzystania pełni ich możliwości.

Objawy ADHD często mogą być przez nas bagatelizowane. Zakładamy, że dziecko jest po prostu niegrzeczne i prędzej czy później wyrośnie z prezentowanego zachowania. Odrzucanie myśli o ewentualnej diagnozie, brak chęci konsultacji zachowań, które w jakimś stopniu wzbudziły nasz niepokój czy karanie dziecka za jego nieposłuszeństwo oddalają od pomocy, jakiej być może potrzebuje nasz podopieczny.

Akceptacja, odpowiednie zaopiekowanie i dostosowanie się do potrzeb dziecka stanowią podstawę poprawy funkcjonowania i jakości życia osoby z ADHD.

ADHD, czyli zespół nadpobudliwości psychoruchowej, jest zaburzeniem często źle zrozumianym przez społeczeństwo. Na temat ADHD krążą różnego rodzaju mity, które mogą wpływać na postrzeganie osób z tym zaburzeniem oraz na jakość ich życia. W tym artykule rozwiewamy najpopularniejsze mity na temat ADHD, czyli zespołu nadpobudliwości psychoruchowej. 

Rozpoznanie ADHD jest kluczowe dla zapewnienia odpowiedniej opieki i wsparcia dziecku. Przyjrzenie się objawom i zrozumienie ich znaczenia może pomóc rodzicom, nauczycielom i specjalistom w identyfikacji i zdiagnozowaniu ADHD. W tym artykule dzielimy się trzema objawami (zaburzeniami zachowania) mogącymi świadczyć o ADHD.