Skąd się bierze złość u dzieci w wieku szkolnym i przedszkolaków? Ich problemy dorosłym wydają się błahe. ale dla maluchów każdy jest prawdziwą tragedią. Dzieci myślą inaczej, nie potrafią jeszcze regulować emocji, nie mają doświadczenia i nie wiedzą, jak rozwiązywać konflikty.
Decydujące znaczenie dla rozwoju dziecka ma nieustanny przepływ wrażeń, doznań i informacji oraz przekazywanie stanów emocjonalnych pomiędzy dzieckiem, a jego najbliższymi. To właśnie ten kontakt sprawia, że pociecha rozwija swoją osobowość społeczną i umiejętność komunikacji. W kontekście tego bardzo ważnego procesu lalki i pacynki stają się cennymi narzędziami w pracy z dziećmi.
Praca z dzieckiem z ADHD stanowi spore wyzwanie. Jest nie tylko pracochłonna, ale również wymagająca wykorzystania wielu różnych zasobów takich jak uwaga, cierpliwość czy wyrozumiałość. Początkowe nawiązanie kontaktu może okazać się trudne, z tego powodu bardzo istotne jest zadbanie o odpowiednie warunki.
Zachowania prowokacyjne u nastolatka mogą być spowodowane przez wiele czynników. Kluczową kwestią są tutaj zmiany zachodzące w mózgu w okresie dojrzewania. Narząd ten w okresie dojrzewania przechodzi intensywną przebudową, zwłaszcza kora mózgowa, która odpowiedzialna jest za podejmowanie decyzji, ocenę ryzyka i przewidywanie konsekwencji. Z tego powodu młodzi ludzie często wydają się bardziej impulsywni i mają trudności w kontrolowaniu swoich emocji.
ADHD, czyli zespół nadpobudliwości psychoruchowej, jest zaburzeniem często źle zrozumianym przez społeczeństwo. Na temat ADHD krążą różnego rodzaju mity, które mogą wpływać na postrzeganie osób z tym zaburzeniem oraz na jakość ich życia. W tym artykule rozwiewamy najpopularniejsze mity na temat ADHD, czyli zespołu nadpobudliwości psychoruchowej.
Rozpoznanie ADHD jest kluczowe dla zapewnienia odpowiedniej opieki i wsparcia dziecku. Przyjrzenie się objawom i zrozumienie ich znaczenia może pomóc rodzicom, nauczycielom i specjalistom w identyfikacji i zdiagnozowaniu ADHD. W tym artykule dzielimy się trzema objawami (zaburzeniami zachowania) mogącymi świadczyć o ADHD.
Przedszkole to miejsce, w którym dzieci często po raz pierwszy rozstają się na dłużej z rodzicami, przebywają kilka godzin, uczą się samodzielności i przestrzegania norm społecznych, zaczynają budować swoją tożsamość, dostrzegają podobieństwa i różnice wśród ludzi, kształtują swoją osobowość, a także nawiązują pierwsze przyjaźnie.
Istnieje wiele błędnych założeń na temat funkcjonowania dzieci ze spektrum z autyzmu. Stereotypy przyczyniają się do stygmatyzacji osób ze spektrum i nierzadko tym samym do wykluczania ich z grup społecznych.
Najogólniej mówiąc współpraca to zdolność do współdziałania z innymi. Opiera się na wzajemnych relacjach i koncentruje na działaniu na rzecz danej grupy. Działania oparte na współpracy zmierzają do realizacji wspólnych celów i stanowią zespołowe rozwiązywanie problemów.
Podążając za słowami Marii Oleś (2018) – asertywność jest jedną z centralnych umiejętności społecznych. Polega na podejmowaniu decyzji i działań spójnych z własnymi pragnieniami, potrzebami, celami i emocjami przy jednoczesnym poszanowaniu i braku naruszenia przestrzeni innych osób.
Człowiek jest istotą społeczną. Najprościej mówiąc, oznacza to, że do funkcjonowania i prawidłowego rozwoju potrzebuje innych ludzi. Satysfakcjonujące relacje są uzależnione od tego, jak jednostka postrzega siebie samego. Świadomość własnych mocnych i słabych stron, potrzeb czy umiejętność zauważenia różnic i podobieństw pomiędzy sobą a innymi ludźmi są punktem wyjścia do prawidłowego regulowania interakcji społecznych.
Najintensywniejszy czas rozwoju teorii umysłu ma miejsce w wieku przedszkolnym. Coraz częstsze interakcje z innymi wpływają na proces socjalizacji i zdobywanie doświadczeń społecznych, a co za tym idzie na kształtowanie wyobrażeń dotyczących otaczających nas osób. W kolejnych latach dzieci przechodząc przez naturalny trening umiejętności społecznych doskonalą swoje zdolności w tym zakresie.
Jesteśmy dostępni w dni robocze w godzinach 09:00-15:00.
