Agresja w szkole jest złożonym problemem wymagającym zaangażowania całej społeczności edukacyjnej, włączając nauczycieli, rodziców i specjalistów, aby zapewnić bezpieczne i wspierające środowisko dla wszystkich uczniów. Kluczowe jest wyeliminowanie agresywnych zachowań poprzez edukację, konsekwentne działania i wsparcie ofiar, co przyczyni się do budowania pozytywnych relacji i kultury szkolnej opartej na szacunku i zrozumieniu.

Fonoholizm, czyli uzależnienie od telefonu, stanowi rosnące zagrożenie dla zdrowia psychicznego dzieci i młodzieży, wpływając na ich rozwój i codzienne funkcjonowanie. Objawy tego uzależnienia obejmują nieustanne korzystanie z urządzenia, porzucanie dotychczasowych zainteresowań, zmiany w zachowaniu, a także spadek wyników w nauce. Aby pomóc dziecku w walce z fonoholizmem, ważne jest ustalenie zasad korzystania z telefonu, promowanie alternatywnych form aktywności, a także dawanie dobrego przykładu poprzez ograniczenie własnego czasu spędzanego przy ekranie. W niektórych przypadkach konieczne może być wsparcie specjalisty, które pomoże zarówno dziecku, jak i rodzicom poradzić sobie z problemem.

Autoagresja w spektrum autyzmu to złożony problem, który obejmuje zarówno fizyczne, jak i werbalne formy szkód wobec siebie, często wynikający z nadwrażliwości sensorycznej i trudności w samoregulacji emocjonalnej. Badania wskazują, że dotyka ona 30-50% osób z autyzmem, szczególnie tych z dodatkową niepełnosprawnością intelektualną. Kluczowe w zarządzaniu tym zjawiskiem jest indywidualne podejście do terapii, zrozumienie przyczyn autoagresji i stosowanie holistycznych strategii wsparcia.

Zawód nauczyciela należy do grupy zawodów o podwyższonym ryzyku wystąpienia wypalenia zawodowego. Związany jest z dużą odpowiedzialnością, stresem i podatnością na opinię publiczną. Dodatkowo, często ambicje oraz kreatywność nauczycieli blokowana jest przez system, w którym są osadzeni. Wszystko to (i na pewno wiele więcej) w połączeniu z indywidualnymi zasobami jednostki może prowadzić do zniechęcenia i wyczerpania – a docelowo do wypalenia zawodowego.

Dzieciństwo kojarzy nam się z beztroską i błogim czasem bez zmartwień. Niestety rzeczywistość nie jest tak kolorowa. Stres dotyka dzieci już w wieku szkolnym i przedszkolnym. Chociaż nie gonią ich terminy, nie mają tylu obowiązków ani rachunków do zapłacenia, dzieci denerwują się równie często, co ich rodzice.